درد من حصار برکه نیست

زیستن با ماهیهاییست که

فکر دریا به ذهنشان خطور

نکرده است .

درد یک پنجره را پنجره ها میفهمند

معنی کور شدن را گرهها میفهمند

سخت بالا بری ساده بیای پایین

قصه تلخ مرا سرسرهها می فهمند

یک نگاهت بمن اموخت

که در حرف زدن

چشمها بیشتر از حنجرهها می فهمد

عشق مثله پنیر میمونه،

زیادش آدمو خنگ میکنه،

نرمالش فقط تا یک ساعت آدمو سیر نگه میداره،

هیچ کس هم بدونه پنیر نمرده . . .

در شادی من شریک باش ای ساعت / در فکر لباس شیک باش ای ساعت /

تعجیل بکن ، دلم برایش تنگ است / کم عاشق تیک و تاک باش ای ساعت .
 

در نهان به انهایی دل میبندیم که دوستمان ندارند

و

در اشکار از انهایی که دوستمان دارند غافلیم

شاید این است دلیل تنهایی ما !

سوختم باران بزن شاید تو خاموشم کنی

شایدامشب سوزش این زخمهایم را تو کم کنی

اه باران من سراپای وجودم اتش است

پس بزن باران بزن شای تو خاموشم کنی

تا دیگه طنین تنها نباشم!..

عشق!

ایستادن زیر باران و با هم خیس شدن نیست

عشق!

اینه که یکی برای دیگری چتر شود و او هرگز نفهمد که چرا خیس نشده است...

در آتش نگاه تو تبخير مي شوم

بارانيم ز شوق تو، تكثير مي شوم

حرفي، گلايه اي، غزلي، لب فرو مبند

در دامن كلام تو تعبير مي شوم

گفتي اجاق حوصله ام سرد مي شود

وقتي من به پاي تو زنجير مي شوم

آخر تمام بودن من با تو بودن است

بي تو از وجود خودم سير مي شوم

از ابرهاي خسته، باران اميد نيست

در بارش نگاه تو تطهير مي شوم

شايد هنوز قافله اي در پي من است

تا در كجاي عشق زمين گير مي شوم

گفتم غزل به شام تو گويم عجيب نيست

گر با خطوط شعر خودم پير مي شوم

در جلسه امتحان عشق!

من ماندم و یه برگه سفید

یه دنیا حرف ناگفته

یک بغل تنهایی و دلتنگی..

دردل من دراین کاغذ کوچیک جا نمیشود

دراین سکوت بغض الود

قطره کوچکی هوس سرسره بازی میکند

و برگه سفیدم

عاشقانه قطره به اغوش میکشد!

عشق تو نوشتنی نیست

دربرگه ام کناران قطره

یک قلب کوچک میکشم

وقت تمام است برگها بالا......